En daarna werd ze verrast door de cliniclowns . Dat vond ze echt heel leuk.
Een reeks bezoekjes van arts, neurochirurg, revalidatiearts, nog een neurochirurg en fysiotherapeute volgden . Maar dat maakte Romy niks uit, ze liet iedereen heel trots zien hoe goed ze haar benen al kan bewegen. Ze Vertelde enthousiast dat ze echt geen vervelend gevoel heeft in haar benen maar wel alles goed voelt. Ook heeft ze echt geen pijn terwijl ze geen morfine meer krijgt. De neurochirurg reageerde zo verbaasd dat ik geschrokken vroeg of dat een slecht teken was. Maar nee , het is juist heel fijn, komt alleen niet zo vaak voor.
Wat een goed nieuws!
Ook heb ik vandaag eens goed gevoeld hoe soepel Romy's benen nu zijn. Echt heel bizar. Ik ben altijd gewend om kracht te moeten zetten om Romy fatsoenlijk te kunnen verschonen (poepen en plassen moet nu in een luier) maar nu gaat dat zo gemakkelijk !
Het laatste infuus is er ook uit, dus Romy ligt lekker nergens meer aan vast . Ze draait ook steeds vaker op haar rug, wat aan de ene kant een goed teken is dat het niet pijn doet, maar voor de zekerheid leggen we toch maar even een opgerolde handdoek achter haar rug zodat ze iets beter op haar zij blijft. Morgen mag ze voorzichtig wat gaan proberen te zitten. Eerst in bed en daarna heel even in de rolstoel. Spannend hoor! Naar het gipsen voor de nieuwe spalken mag ze met haar bed, want dat is aan de overkant bij de poli. Dat is te ver om te zitten.
Pien was ook nog zo lief om met Romy te komen knutselen .
Geen opmerkingen:
Een reactie posten