even een stapje terug

Het spaarplan van Romy heeft een paar dagen gewerkt maar toen was ze het alweer beu. Ik vrees dat we gewoon moeten wachten totdat ze zelf ineens de knop omzet en voortaan weer op de wc gaat plassen, eerder heeft het allemaal weinig nut denk ik. Gelukkig vroeg ze wel laatst aan ome Jenö wanneer ze nu eens bij hem mocht logeren, en het standaard antwoord wat onze kids altijd van hem krijgen is 'als je geen luiers meer draagt!'. Dus wie weet...

Verder ging het eigenlijk net zo lekker met Romy. Weer (bijna) volledig naar school, op school af en toe weer buiten spelen met de rollator, uit school weer lekker met vriendinnetjes afspreken. Mee naar verjaardagsfeestjes...

En ook fysiek ging ze erg vooruit. Traplopen ging steeds beter, eerst ging ze op haar handen en kniën , maar staand ging ook al beetje bij beetje

                                                             "ik ben een steenbok!"

En ze was totaal niet bang, het kon niet wild genoeg

Loslopen ging ook steeds beter

Maar nu is Romy met haar voet onder de bank klem komen te zitten! Nu ze weer veel kruipt (de broeken zijn niet aan te slepen..) blijft ze helaas wel eens met die lange benen van haar ergens achter hangen.

Ze heeft heel de nacht erna in bed liggen huilen. Maar de volgende ochtend leek er niks meer aan de hand en wilde ze lekker naar school. Ik had haar al bijna afgemeld en de dokter gebeld , maar dat leek niet nodig. Bij de spalken aandoen moest ik wel heel voorzichtig zijn, en verder bleef ze heel de dag in de rolstoel.

Bij de fysio merkten we wel dat het lopen lastiger ging. En haar angst was ook ineens weer terug. Ze ging steeds meer naar rechts hangen bij het lopen en uiteindelijk zelfs helemaal naar rechts lopen. Thuis ging het kruipen ook nogal moeizaam. Na een paar dagen, waarbij ze bij de fysio echt flink achteruit was gegaan, zijn we uiteindelijk toch maar eens bij dokter langs gegaan. Gelukkig is er niets gebroken of gescheurd, maar er zit wel een zwelling in haar voet, hij is dus toch gekneusd. Ondanks dat je aan haar voet niet echt iets ziet. 

Gelukkig begon deze week ook de hydrotherapie weer. Zo belast je de voet niet en kan ze toch lekker oefenen. En Romy vindt het ook echt heerlijk om weer te mogen zwemmen!

                                             

Inge en Romy hebben 'eitjes' gezocht in het water, maar uiteindelijk waren het doornkransen voor op je hoofd. Als de bodem van het zwembad nog iets meer omhoog was gezet, had ze nog 'op het water' kunnen lopen ook. Nu maar eens even een paasweekend lang rust voor haar voetje, en dan lukt hopelijk volgende week het lopen uit het water ook weer.