vrijdag 1 december 2017

schoentje zetten

Iets eerder dan normaal lopen we naar school. Romy is niet te houden want ze heeft gisteren in de klas haar schoen mogen zetten. Met heel de klas hebben ze gezongen dus de kans is groot dat de schoenen gevuld zullen zijn.
'Ik hoop dat er een mandarijn in zit mam, want die mandarijnen van de pieten zijn veel lekkerder dan de onze.' Het geloof is nog groot...

Hijgend van het doorstappen komen we op school aan. Ik dacht dat we vroeg zouden zijn, maar de school is toch al goed gevuld. Er waren meer kindjes nieuwsgierig denk ik. Door de drukte wurmen we ons door naar de lift. Boven aangekomen zie ik door de glazen deur een gevulde hal met kinderen die touwtje springen. Romy kijkt me verbaasd aan. Terwijl ik de liftdeur openhoud komt Romy's vriendinnetje al op ons afgerend 'Romy, Romy, jij hebt een roze!!'. En ze rent weer weg om zelf haar blauwe uit te proberen.

Stilletjes loopt Romy met me naar haar klas. Ik hang haar tas op en ondertussen trekt zij haar handschoenen langzaam uit. Ik zie haar de klas in kijken waar vriendinnetjes samen aan het springen zijn. 'Mama, Sinterklaas weet toch dat ik niet kan touwtje springen...' begint ze voorzichtig. 'Ja, maar Romy, die pieten hebben alle schoenen van de hele school moeten vullen. Daar hebben ze vast even niet aan gedacht.' Ik probeer er maar zo luchtig mogelijk over te doen, doe snel haar jas uit en geef haar een kus.

Piekerend sta ik haar jas op te hangen. Verdorie waarom nou net een springtouw! Niet kunnen touwtje springen staat hoog op de lijst van dingen waar Romy erg verdrietig om kan zijn. Samen met rennen en tikkertje. Dat wordt leuk vandaag met buiten spelen...

'Wafwaf, wafwaf!' Ik schrik me rot van een meisje dat de klas uit komt gelopen met een roze springtouw om haar middel gebonden. Achter haar komt Romy met de rest van het roze springtouw in haar handen. Met een stralend gezicht roept ze 'Mam, ga eens opzij! Ik moet even Lisanne uitlaten.'
Al snel komen er nog meer meiden de klas uit gelopen. 'Ik wil ook! Ik wil ook!' roepen ze allemaal.

Romy's honden uitlaatservice krijgt het nog druk vandaag denk ik bij mezelf en ik loop lachend door de kou naar huis.


 Nog meer verhalen van sinterklaastijd zijn hier te vinden rolstoelpiet  en  bedankbrief



2 opmerkingen:

  1. Hoi Anne

    Super interessant om alles te lezen!! Jullie doen het beiden erg goed!! Ook ik heb een zoon met cp. Klasse 2 of 3. Hij is nu vijf, loopt al wat stapjes los maar vooral met rollator. Een SDR is volgens de artsen voorlopig niet zinvol omdat hij dan niet genoeg kracht zou hebben in zijn benen. Wat kon Romy voor de operatie allemaal? Kon ze ook wat stapjes los en hoe kroop ze rond? Mijn zoon hopt kruipend vooruit en loopt langs meubilair. Ben erg benieuwd! Gr een mama..

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Romy moest ook aan de strenge normen voldoen. Ze moest genoeg kracht hebben . Het eerste jaar zijn we terug gestuurd. Toen een jaar lang veel squat oefeningen gedaan en het jaar daarop kwam ze door de keuring. Ze kon toen wat stapjes los lopen maar kroop wel heel veel in hoge kniestand, alternerend. Hoop dat jullie ventje nog wat sterker wordt en dan misschien toch in aanmerking komt.
      Groetjes!

      Verwijderen