loslaten

                                              

Romy is weer voor het eerst naar school geweest! Maandag was ze samen met mij even geweest en hebben we juf Egle alle til instructies en dergelijke uitgelegd. Juf Egle is vaak extra in de klas aanwezig om Romy te helpen, maar is er nu voorlopig altijd als Romy er is. Dat is wel heel fijn, zo laat ik Romy met een gerust hart achter. Ze vindt het namelijk wel erg spannend om weer naar school te gaan. Als we woensdag naar school lopen is ze erg stil. Dat ben ik niet gewend van haar. Maar als we de klas binnen komen vertelt juf Maartje meteen aan Romy dat ze nu bezig zijn met het thema "je lijf" , er is een doktershoekje en een apotheek nagebouwd. "Jij kan ons hier vast heel veel over vertellen!"zegt de juf. Nou dat vindt Romy wel interessant, en ik kan haar met een opgelucht snoetje achterlaten. Voorlopig blijft ze lekker in de rolstoel als ze op school is. Op de grond spelen zou wel kunnen, maar ze blijft toch nog niet lang. We gaan het rustig opbouwen en beginnen met een uurtje. Als we volgende week bij de neurochirurg op controle zijn geweest vind ik het ook wat makkelijker om het wat meer los te laten.

Het zal fijn zijn om bevestigd te krijgen dat de wond goed is genezen. Er zit nog 1 korstje aan de onderkant. Want Romy begint hier al zo te stunten in huis, dan hoef ik daar niet meer zo van te schrikken. Ze begint zelf te lopen(terwijl ze zich aan iets vasthoudt) als je even niet oplet. Dat is natuurlijk ook veel leuker voor haar dan heel de tijd samen met je moeder. Ze kan inmiddels ook al best even losstaan (vooral met haar nieuwe spalken) en lopen met de rollator gaat ook al zo goed. Ze krijgt nu gewoon een fietvestje aan , zodat onze ruggen ook wat meer bespaard blijven terwijl we haar voor de veiligheid lichtjes vasthouden. Ze kan natuurlijk nog steeds ineens door de knietjes zakken.

Romy heeft ook echt genoten van weer eens alleen op haar kamer te mogen spelen. Eigenlijk was de regel 1 keer per dag naar beneden dragen en 1 keer naar boven. Maar nu dat niet meer zo krampachtig hoeft en ze eigenlijk zelfs al 1 keer aan de hand naar boven is gelopen, maak ik graag een uitzondering. "O wat heb ik dat gemist zeg! " zucht Romy als ze lekker met al haar "vergeten" speelgoed bezig is op haar kamer. Ach als ik dat had geweten hadden we dat natuurlijk al veel eerder gedaan.

Als ik Romy na 1 uurtje school ga ophalen, baalt ze dat ik er al ben. Zo zie je maar! "Morgen een uurtje langer dan?" En met een grote glimlach knikt ze driftig ja.