knorrig

Romy had vandaag niet zo'n zin in de fysio. Misschien was het nog wat vroeg, 8 uur, misschien baalde ze dat ze pas later naar school mocht, of ja misschien had ze gewoon even geen zin. Ik merkte dat ik er nog meer van baalde, ik dacht Inge en ik staan hier toch ook niet voor niks zo vroeg. Maar nu denk ik, eigenlijk mag Romy ook best wel eens een baaldag hebben, dat heeft iedereen toch wel eens. Volgende keer gewoon beter!
Gelukkig vindt Romy de statafel nooit meer vervelend (mede dankzij de Ipad). Dat was vroeger wel anders, maar ze ervaart de statafel nu zelfs als fijn. Als ze moe is , vraagt ze zelfs of ik haar lekker even in de statafel kan zetten. En het fijne is dat het niet uitmaakt wat je aanhebt in de statafel......zelfs vleugels of krulstaartjes passen erin...

Als knorretje had ze laatst ook een huisje gebouwd ' in de modder'en toen ik bij haar kwam kijken zat ze heerlijk op haar billen tegen de muur aan. Dit heeft Romy nog nooit gedaan. Was altijd veel te moeilijk voor haar. Dan kwam er teveel rek op haar hamstrings en deed het pijn. Maar haar 'hammetjes' kunnen er nu dus blijkbaar beter tegen. Zo fijn om te zien.

Vandaag waren we ook nog even bij oma Ellen in het zorghotel langsgegaan. Oma is gisteren geopereerd aan haar been en zit daarom ook voor heel even in een rolstoel. Dat rijden met een rolstoel is best lastig, maar misschien kan Romy het oma wel leren....Als een volleerd rij-instructrice neemt Romy deze taak op zich. "Zo ga je naar links, en zo ga je naar rechts.." Romy en oma oefenen hard in de mooie gangen van het hotel. Er komen veel mensen met krukken of in een rolstoel voorbij en ik zie ze vertederd en geïnteresseerd kijken. Romy kan hier zo cursussen gaan geven! Eerst komen oma en Romy nog heel voorzichtig voorbij, maar als ik even later ga kijken, wordt er al een heuse racewedstrijd gehouden. 1 keer raden wie er wint... 

hier nog serieuze rijles...

wedstrijdje!

 Gelukkig...winnen helpt altijd tegen een knorrig humeur!