weekend

Gelukkig ging het oefenen afgelopen vrijdag al wat beter. Miriam (fysiotherapeute) heeft Romy uitgelegd dat de pijn in haar benen rekpijn is. Dat is niet fijn maar dat hoort erbij en dat kan nu dus echt even niet anders.
Iedereen weet wel hoe vervelend rekpijn is, dus je kunt je voorstellen hoe vervelend Romy het vindt. Maar na een peptalk van Miriam beseft Romy wel hoe hard het nu nodig is dat we gaan oefenen. Romy wil natuurlijk heel graag weer kunnen staan ,  ons doel is dat ze dat over 6 weken weer zal kunnen. Ze deed dus erg haar best en we konden wel 2 x tot 50 tellen terwijl ze stond. Ook heeft ze een klein stukje in de rollator gelopen terwijl Miriam haar vasthield.

In het weekend moeten we zelf extra met Romy oefenen, maar Romy heeft vooral behoefte aan weekend! Ze is nog snel moe en wil het liefst in bed liggen met een filmpje en nog liever samen met haar broers .

Het valt dus niet mee haar te motiveren om te gaan oefenen. Romy vond fysiotherapie altijd heel leuk omdat we er een heel spel van maakten waarin Romy's fantasie vaak een hoofdrol mocht spelen. Maar nu is daar eigenlijk nog geen manier voor. Iedereen heeft zijn handen vol! Romy houdt haar rollator vast, ik houd Romy vast onder haar armen en Micha duwt haar knietjes recht. Gelukkig is Romy wel een strebertje en proberen we nu gewoon telkens een nieuw record. De jongens mogen de stopwatch bedienen en dat vindt Romy gelukkig wel interessant. Het is haar vandaag al tot 110 tellen gelukt te blijven staan!
Toch denk ik dat het verstandig is dat ik vaste oefenmomenten in ga plannen. Dan is het voor iedereen duidelijk en is er geen ontkomen meer aan. Niet leuk, wel effectief.
Helaas is het nog niet gelukt in de hoge kniestand te gaan spelen. Ze durft het zelf nog  niet, is ze te slap voor zegt ze. Maar ze zou het wel graag willen. Hopelijk gaat dat deze week lukken!
Gisteren is Romy ook weer voor het eerst in de douche geweest! O dat was fijn!! Normaal speelt Romy altijd op haar knietjes onder de douche maar we hebben nu een mooie constructie met een tuinstoeltje en een krukje gemaakt. Kan ze lekker zitten en toch met haar eendjes spelen.

 Niet te lang, want haar rug mag niet te doorweekt worden, lekker even haar haar gewassen en heel veel cremespoeling erin plus een dot morroconoil, zodat het eindelijk weer is gelukt haar haar door te kammen! Want na al dat liggen was het een grote klittenboel geworden. Toen ik in het ziekenhuis probeerde het door te kammen begon Romy zo te gillen dat ik maar snel gestopt ben. Dat was ander nog het pijnlijkste van heel het ziekenhuis geworden...!
Verder was het  een fijn weekend , met lieve visite maar ook met heerlijke rust, want daar waren we allemaal wel even aan toe! (anders val je niet tijdens het einde van wie is de mol in slaap!!)