Vannacht sliep Romy als een roosje, zetpillen krijgen merkte ze niet eens . Maar in de ochtend kreeg ze weer lorazepam ( het nare gevoel van avond tevoren was toch waarschijnlijk de verwerking van de narcose..) en de ellende begon weer. Romy werd weer angstig en super verdrietig. Ontroostbaar! Ze bleef maar vragen waarom ze niet op mijn schoot mocht en was echt in de war. Ook zag ze weer dingen die er niet waren zoals witte golven in de kamer ??!
Gelukkig werden we nu wel geloofd en inderdaad na nog eens checken blijkt dat je inderdaad kan gaan hallucineren van dat medicijn. Nu krijgt ze het echt niet meer ! Voor haar broers was het weer moeilijk hun zusje zo te zien en micha is maar snel met ze naar de speelstad gegaan. Romy viel gelukkig uiteindelijk in slaap en heeft 4 uur als een blok geslapen! Daarna was ze weer helemaal de oude!
Ze heeft heerlijk met de jongens gekleurd. Of nou ja, ze gaf hen opdracht wat ze moesten tekenen voor haar. Want liggend kleuren is toch wel lastig. Gelukkig is Romy heel goed in delegeren. De verpleging bemerkte ook al " zo fijn dat ze zo duidelijk kan aangeven wat ze wil! " . " ja inderdaad", zeg ik. Wacht maar af, denk ik.
Als Romy een uur later 2 verpleegsters heel haar rug laat kriebelen met de woorden "nee iets naar links, nu iets omlaag , ja iets harder.., wacht toch wat naar boven, denk ik , zie je wel!
Nu ligt ze heerlijk te genieten van een filmpje in bed. Lekker fruitje erbij.
" best knus zo he mama"
Fijn hoor , zo ken ik mijn super dappere Romy weer!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten